‘Gemangeld voel ik mij’. Ik wil je voorstellen aan Cynthia*. Ze komt bij mij voor coaching. Ze zegt: ‘Ik ben op”. Ze is boerin en mantelzorger, heeft 3 nog jonge kinderen en haar schoonmoeder woont naast hun boerderij. Nu is haar schoonmoeder al lange tijd chronisch ziek. Doordat zij ernaast woont verwachten de andere familieleden van haar man (zijn oudere broer en zus) dat zij wel een oogje in het zeil houden en op hun (schoon)moeder letten. ‘Ja ze krijgt thuiszorg, maar als ze ’s nachts niet kan slapen van de pijn, dan belt ze mij’. Cynthia gaat er dan even heen om haar schoonmoeders pijnlijke rug te masseren en uit haar bed te halen voor een toiletbezoek. Zo gaat het al maanden.
Cynthia’s ouders wonen ver weg. En de zorg op de kinderen komen vooral op Cynthia’s schouders. Vriendinnen hebben een man die om 18.00 uur thuis is en dan ook nog het koken en een deel van het huishouden op zich nemen. En die hebben (schoon) ouders waar ze een beroep op kunnen doen voor oppas. Ik heb dat niet, nu is de jongste ook nog ziek. Ik trek het niet meer! En mijn man is de hele zomer al druk op de boerderij hij neemt ook geen tijd voor de kinderen en zijn moeder.’
Wat doe ik als coach?
Ik bied geen kant en klare oplossingen. Door eerst te kijken wat nu precies haar coachvraag is gaan we samen in gesprek. Haar thema is: ‘Ruimte en rust in mijn hoofd’. Door mijn gerichte vragen komt Cynthia tot inzicht dat ze veel zorgen voor zichzelf stapelt tot een hoge berg, maar dit niet uit in haar omgeving. Ik daag haar uit om aan de slag te gaan met dat wat ze nodig heeft op een goede manier te vertellen. Het volgende is ontdekken: Wat geeft haar energie en afleiding van haar zorgen? Ze houdt van wandelen met een vriendin. Mooi! De volgende stap is het experiment voor haarzelf: durven om hulp te vragen.
Ze vraagt een andere moeder om tijdens schooltijd 1,5 uur op haar jongste dochter te passen, zodat zij kan gaan wandelen. En zegt ze het volgende gesprek stralend: ‘Eigenlijk viel het best wel mee. Ik was bang voor de reactie van die andere moeder. Maar ze zei meteen ja, toen ik uitlegde dat ik er even uit de sores thuis wilde.’ Dit is een mooie succeservaring om verder op voort te bouwen. Zo gaan we stap voor stap vooruit. Cynthia heeft tijdens de 4 maanden coaching veel geleerd. Ze zegt hier zelf het volgende over: ‘Ik ervaar meer rust in mijn hoofd. Ik heb nog steeds de zorg om mijn schoonmoeder en voor een groot gedeelte ook over de kinderen en het huishouden. Maar ik ervaar het niet meer als een ‘moeten’. Ik durf nu meer mijn grenzen aan te geven en te zeggen wat ik nodig heb.’
Cynthia ontdekte als mantelzorger het volgende (10 tips):
- Deel wat je nodig hebt aan de mensen in je omgeving
- Durf om hulp te vragen
- Zorg voor herstel (ook van je nachtrust, stel een rooster op met de hele familie voor de nachten).
- Geef jezelf ruimte (ga er op uit)
- Doe ook dingen die je energie geven
- Weet dat je een keuze hebt
- Kies bewust hoe je energie inzet (moet alles spik en span zijn?, moet je naar iedere verjaardag?)
- Besteed dingen uit – laat los dat het anders gaat als wanneer je het zelf zou doen, bijvoorbeeld tuin, boodschappen, huishouden, ramen lappen
- Houd je andere/nieuwe aanpak vol ook bij tegenslag
- Stimuleer je kinderen om dingen zelf te doen (oudste kinderen kunnen bijvoorbeeld zelf hun tas inpakken en brood smeren)
* Cynthia is niet haar echte naam.
Wil je hulp in het bespreekbaar maken van je situatie als mantelzorger? Wil je een vrijblijvend gesprek? Bel of mail mij …Ik help je graag!